اثرات سطوح مختلف گوگرد و شوری آب آبیاری بر عملکرد و برخی خصوصیات رشدی سویا در شرایط گلخانه ای

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف گوگرد و شوری آب آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل 3 × 3 × 4 بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سال زراعی 96-1395 با سه تکرار انجام شد. چهار ژنوتیپ سویا (هیل، دیر، ویلیامز و فورد) در سه سطح شوری آب آبیاری (شاهد، چهار و هشت دسی زیمنس بر متر) و سه سطح گوگرد (شاهد، پنج و 10 گرم گوگرد پودری در هر گلدان) موردبررسی قرار گرفتند. صفات ارتفاع شاخه اصلی و فرعی، تعداد غلاف شاخه اصلی و فرعی، وزن تر و خشک بخش هوایی، وزن صد دانه و عملکرد تک بوته ارزیابی شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ژنوتیپ، گوگرد، شوری و گوگرد × شوری بر کل صفات، اثرات متقابل سه گانه در همه صفات به جزء ارتفاع شاخه اصلی، وزن خشک بخش هوایی و وزن صد دانه معنی دار بود. مقایسه میانگین نشان داد با افزایش شوری، میانگین صفت عملکرد تک بوته به طور معنی داری کاهش یافت. بیش ترین ارتفاع شاخه اصلی و فرعی، تعداد غلاف در شاخه اصلی و فرعی، وزن تر و خشک بخش هوایی، وزن صد دانه و عملکرد تک بوته در سطح شاهد شوری و سطح دوم گوگرد حاصل شد. بیش ترین همبستگی مشاهده شده بین عملکرد تک بوته با وزن خشک بخش هوایی در شرایط شاهد و شوری چهار بود. بر اساس نتایج مقایسه های میانگین، میزان کاهش صفات ارتفاع شاخه اصلی و فرعی، تعداد غلاف در شاخه اصلی و فرعی، وزن تر و خشک بخش هوایی، وزن صد دانه و عملکرد تک بوته در سطح پنج گرم گوگرد نسبت به 10 گرم کم تر بود.