بررسی ارتباط پلی مورفیسم 4G/5G در ژن PAI-1 و پلی مورفیسم Val34Leu در ژن XIII با سقط مکرر در جمعیتی از استان گلستان

سقط مکرر یک اتفاق شایع است، تقریبا 15% از کل حاملگی ها به سقط ختم می شوند. عدم موفقیت در بارداری به طرق مختلفی تعریف شده است. تقریبا حدود 1 تا 2 درصد از سقط های مکرر قبل از هفته بیستم بارداری رخ می دهد. مطالعات دلایل متعددی را برای سقط مکرر بیان کرده اند، از جمله می توان به ترمبوفیلیا اشاره کرد. ترومبوفیلیا می تواند با افزایش لخته پذیری در عروق خونی منجر به کاهش رشد جنین و در نهایت مرگ جنین در داخل رحم می شود.

در این مطالعه 48 بیمار با سابقه سقط مکرر به عنوان گروه بیمار و 50 خانم سالم بدون سابقه سقط را به عنوان گروه کنترل قرار داده ایم. برای بررسی پلی مورفیسم های PAI-1 4G/5G و XIII Val34Leu از واکنش Standard-ARMS PCR بهره برده ایم. داده های آماری دو ژن مربوطه توسط آزمون مربع کای، فیشر و T-Test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. بررسی های آماری در محیط برنامه نویسی R Version 4.0.3 انجام شده است.

 طی این مطالعه مشخص شد که در بین جمعیت مورد 50% دارای ژنوتیپ طبیعی برای پلی مورفیسم PAI-1 4G/5G ، %31.25 دارای ژنوتیپ هتروزیگوت و 18.75% هموزیگوت موتانت می باشند. فراوانی آلل موتانت در جامعه بیمار نسبت به کنترل دارای p-value<0.001 می باشد و بررسی آماری برای این آلل معنی دار هست (OR=0.068, CI=0.014-0.322) . در مقابل اما برای پلی مورفیسم فاکتور انعقادی XIII Val34Leu نتایج معناداری مشاهده نشد و این واریانت در این جامعه به عنوان یک پلی مورفیسم بی تاثیر بر سندرم سقط مکرر در نظر گرفته شد (p-value=0.238).