ارزیابی سطوح مختلف شوری آب آبیاری بر شاخص های رشد و برخی ترکیبات آنزیمی و بیوشیمیایی گونه شور (.Salsola imbricata L)

به سبب اهمیت گونه های شورپسند، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر شوری بر ویژگی های رشدی و آنزیمی گونه شور به عنوان یکی از گونه های مهم شورپسند برای احیاء اراضی شوری در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و 7 تیمار شوری شامل 3، 10، 20، 30، 40، 50 و 60 dS/m در گلخانه تحقیقاتی مرکز ملی تحقیقات شوری انجام شد. در این مطالعه صفت هایی از قبیل طول ساقه، طول ریشه، نسبت طول ریشه به ساقه، قطر یقه، تعداد شاخه فرعی، پروتیین، کاتالاز، پراکسیداز و پرولین ارزیابی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح مختلف شوری بر تمامی صفات مورد مطالعه، به جز پراکسیداز معنی دار است. افزایش سطوح مختلف شوری از 3 تا 60 dS/m سبب کاهش معنی دار طول ساقه به میزان 20%، طول ریشه به مقدار 30%، نسبت طول ریشه به ساقه به میزان 11%، قطریقه 38% و تعداد شاخه فرعی در بوته به مقدار 29% شد. افزایش شوری از تیمار 3 تا 40 dS/m سبب کاهش 30% در میزان پروتیین شد، اما با افزایش شوری تا سطح 50 و 60 dS/m به میزان 26.7 % پروتیین محلول کل افزایش یافت. نتایج تحلیل فعالیت های آنزیمی نشان می دهد که افزایش شوری سبب افزایش معنی دار میزان کاتالاز، پراکسیداز و پرولین شده است، به طوری که بالاترین این ترکیبات در شوری 60 dS/m دیده می شود.