تاثیر صفحه های جاذب الرطوبه بر رشد گونه سیاه تاغHaloxilon ammodendron (C.A.Mey.) Bunge ex Fenzl در پلایاهای شور (مطالعه موردی، فساران اصفهان)

حفظ تعادل پایدار و احیای زیست بوم های بیابانی، از طریق کشت گونه های مقاوم به شوری امکان پذیر است. در شرایط بحران آب در مناطق خشک، استفاده از صفحه های جاذب الرطوبه می تواند اثر قابل توجهی در رشد گونه گیاهی ایجاد کند. در پژوهش حاضر از صفحه های جاذب الرطوبه پلانت بک در استقرار و رشد نهال های سیاه تاغ (Haloxilon ammodendron (C.A.Mey.) Bunge ex Fenzl) در پلایای شور سگزی استان اصفهان از سال 1397 به مدت سه سال استفاده شد. آزمایش های خاک قبل و بعد از استفاده از صفحه های پلانت بک نیز انجام شد. تیمارهای مورد نظر عبارتنداز: دور آبیاری (دو سطح 2 و 4 هفته یکبار)، پلانت بک و شاهد. نتایج نشان داد ارتفاع، سطح تاج پوشش و زنده مانی نهال های سیاه تاغ به تدریج کاهش یافت این کاهش در رشد، ابعاد و تعداد نهال ها، در سال آخر نسبت به سال های قبل در سطح احتمال 1 درصد برای ارتفاع و سطح تاج پوشش، و 5 درصد برای زنده مانی معنی دار بود. این امر ناشی از وضعیت نامساعد خاک و آب منطقه از نظر بافت و شوری است. صفحه های پلانت بک با ایجاد مانع در مسیر انتقال این املاح خاک به سطح، به هنگام آبیاری موجب تجمع املاح در محیط پیرامون ریشه و در نتیجه کاهش رشد گیاه سیاه تاغ شد. وجود صفحه های پلانت بک در خاک زیر نهال موجب توقف جریان مویینگی و در نتیجه تجمع نمک های محلول در منطقه ریشه گیاه شد که تنش رطوبتی در گیاه را به دنبال دارد.