اثربخشی آموزش گروهی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش نگرش ناکارآمد و افکار خودآیند زنان دچار افسردگی پس از زایمان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر کاهش نگرش ناکارآمد و افکار خودآیند در زنان دچار افسردگی پس از زایمان اجرا شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان مراجعه شده به بیمارستان آرش رویین تن در بازه زمانی فروردین تا خرداد 1400 است که پس از بررسی جامعه مورد پژوهش، پس از غربالگری به وسله پرسشنامه‌های نگرش ناکارآمد (DAS) و افکار خودآیند (ATQ) اجرا و زنانی که نمره بالاتری (طبق معیار نقطه برش بالینی) را در این آزمون کسب کردند به عنوان نمونه پژوهشی به حجم 20 زن انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل که تعداد هر گروه 10 زن بود جایگزین شدند. پس از اجرای پرسشنامه‌های  نگرش ناکارآمد و افکار خودآیند روی هر دو گروه کنترل و آزمایش، اعضای گروه آزمایش به مدت 8جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه در جلسات آموزش ذهن‌آگاهی شرکت کردند، هیچ‌یک از اعضای گروه کنترل در جلسات آموزش ذهن‌آگاهی شرکت نداشتند. داده‌های حاصل از پیش‌آزمون – پس‌آزمون از طریق تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم‌افزار Spss-23 تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، منجر به کاهش نگرش ناکارآمد (30/30=F، 0/001=P) و افکار خودآیند (34/21=F، 0/001=P) در زنان گروه آزمایش شد. به طور کلی یافته های این پژوهش حاکی از آن است، روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را می توان مداخله ای موثر در کاهش افکار خودآیند منفی و نگرش های ناکارآمد زنان دچار افسردگی پس از زایمان به حساب آورد.