افزایش سرمایه و هزینه های نمایندگی

این مقاله با استفاده از جریان نقد آزاد و فرصت های رشد و با در نظر گرفتن هزینه سرمایه، به بررسی تاثیر افزایش سرمایه بر هزینه نمایندگی شرکت ها می پردازد. هزینه نمایندگی، شاخص مهمی در نشان دادن رفتار مدیر برای حفظ منافع مالکان و سهامداران شرکت ها می باشد. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1379 تا 1396 در قالب دو نمونه شامل شرکت هایی که افزایش سرمایه داشته اند و شرکت هایی که اقدام به افزایش سرمایه نکرده ولی در گروه صنعت مربوط به شرکت های افزایش دهنده سرمایه قرار دارند، انتخاب شد. نمونه آزمایش شامل 1543 مشاهده سال-شرکت و نمونه کنترلی شامل 1938 مشاهده سال-شرکت می باشد. برای آزمون فرضیه ها از مدل های رگرسیونی خطی چند متغیره استفاده شده است. یافته ها حاکی از آن است که در زمان افزایش سرمایه، شرکت هایی که از جریان نقد آزاد بالا و فرصت های رشد پایین و شرکت هایی که از جریان نقد آزاد پایین و فرصت های رشد بالا برخوردار هستند، علی رغم افزایش میزان جریان نقد آزاد در اختیار مدیریت، تغییری در هزینه های نمایندگی آن ها مشاهده نمی شود. بدین مفهوم که متناسب با افزایش در میزان جریان نقد آزاد شرکت، افزایش در هزینه های نظارتی(هزینه نمایندگی) جهت نظارت بر رفتار مدیر تا حد معینی مقرون به صرفه می باشد. در نتیجه، شرکت هایی که اقدام به افزایش سرمایه از محل مطالبات و آورده سهامداران می کنند، در زمان افزایش سرمایه، تغییری در هزینه های نمایندگی آن ها مشاهده نمی شود.