ارزیابی عملکرد مدل های CMIP5 در تحلیل فراوانی دو متغیره مفصل-مبنای ویژگی های خشکسالی در بخش جنوبی حوضه آبریز کارون

تجزیه وتحلیل احتمالی وقایع خشکسالی در مدیریت و برنامه ریزی مناسب سیستم های منابع آب نقش مهمی دارد. به طور خاص، برآورد دوره های بازگشت این پدیده می تواند اطلاعات مفیدی برای استفاده مناسب از آب در شرایط خشکسالی فراهم کند. در این مطالعه، توانمندی دو مدل سری CMIP5 در شبیه سازی ویژگی های احتمالاتی توام شدت و مدت این بلیه با استفاده از مفصل مورد بررسی قرار گرفته و تحلیل فراوانی دو متغیره مفصل-مبنا بر حسب شدت و مدت SPEI3 برای دوره پایه و دوره آتی در بخش جنوبی حوضه کارون انجام شده است. رویداد خشکسالی در سری SPEI3 به صورت تعدادی متوالی از این رویداد در فواصل زمانی که مقادیر SPEI کمتر از 1- است تعیین شد. پس از شناسایی خشکسالی، چندین ویژگی مانند شدت، مدت، سختی و... را می توان تعیین کرد. از توابع مفصل و توزیع های حاشیه ای برای محاسبه دوره های بازگشت توام شدت و مدت به دو صورت "و" و "یا" استفاده و تاثیرات تغییر اقلیمی بر ویژگی های خشکسالی آینده با استفاده از دو مدل اقلیم (HadGEM2-es و IPSL-CM4-MR) تحت سناریوهای RCP8.5 و RCP4.5 طی دوره 2050-2021 ارزیابی شد. نتایج نشان داد که توابع فرانک (ایستگاهی) و گامبل (CRU و دو مدل اقلیمی) بهترین انتخاب برای برازش بر مقادیر مدت و شدت استخراج شده از سری SPEI-3 بودند. مدل HadGem توانمندی خوبی را در شبیه سازی رفتار احتمالاتی توام خشکسالی طی دوره پایه نشان داد. همچنین پیش نگری ها نشان داد اهواز در آینده نزدیک در مقایسه با دوره پایه تحت دو سناریو، خشکسالی های شدیدتری به ویژه در شبیه سازی مدل HadGEM2-es تجربه خواهد کرد.