رژیم بین المللی حقوق هوانوردی؛ بایدها و نبایدها

هر رژیم حقوقی، مجموعه ای هدفمند، سیستماتیک و دارای وحدت ذاتی می باشد. در رژیم حقوقی ملی، دولت و در حقوق بین الملل، سازمان ملل متحد محور رژیم حقوق بین الملل است. دولت ها به دلیل جایگاه ویژه «حاکمیت» در صورت نقض تعهدات بین المللی، دارای مسوولیت بین المللی هستند. مسوولیت دولت ها در قبال اقدامات خود که تعبیر به «مسوولیت بین المللی» می شود؛ شامل ساز و کارهای جبرانی است، که «تعهدات بین المللی» را به دنبال دارد. حقوق بین الملل هوانوردی، شامل تعهدات بین المللی است که دولت ها متعهد به رعایت آنها هستند. الزامات دولت ها شامل؛ «تعهدات حاکمیتی از قبیل تعهد به همکاری و قانون گذاری» (بایدها) و «تعهد به ترک اعمال ممنوعه و ممانعت و برخورد با نقض کنندگان مقررات» (نبایدها) است. اینکه، مسوولیت مدنی، پذیرش و تعهد به معاهدات و کنوانسیون های بین المللی چگونه می تواند در کنار افعال نظارتی سازمان های هواپیمایی کشوری، ایمنی و امنیت خطوط هوایی و فرودگاه ها را ارتقای دهد؟ هدف نویسنده  از طرح مسایل و مباحث مقاله پیش روست.هر رژیم حقوقی، مجموعه ای هدفمند، سیستماتیک و دارای وحدت ذاتی می باشد. در رژیم حقوقی ملی، دولت و در حقوق بین الملل، سازمان ملل متحد محور رژیم حقوق بین الملل است. دولت ها به دلیل جایگاه ویژه «حاکمیت» در صورت نقض تعهدات بین المللی، دارای مسوولیت بین المللی هستند. مسوولیت دولت ها در قبال اقدامات خود که تعبیر به «مسوولیت بین المللی» می شود؛ شامل ساز و کارهای جبرانی است، که «تعهدات بین المللی» را به دنبال دارد. حقوق بین الملل هوانوردی، شامل تعهدات بین المللی است که دولت ها متعهد به رعایت آنها هستند. الزامات دولت ها شامل؛ «تعهدات حاکمیتی از قبیل تعهد به همکاری و قانون گذاری» (بایدها) و «تعهد به ترک اعمال ممنوعه و ممانعت و برخورد با نقض کنندگان مقررات» (نبایدها) است. اینکه، مسوولیت مدنی، پذیرش و تعهد به معاهدات و کنوانسیون های بین المللی چگونه می تواند در کنار افعال نظارتی سازمان های هواپیمایی کشوری، ایمنی و امنیت خطوط هوایی و فرودگاه ها را ارتقای دهد؟ هدف نویسنده  از طرح مسایل و مباحث مقاله پیش روست.