نقدی بر اخلاق جنگ در ارتش اسرائیل

در این مقاله نویسندگان تلاش دارند این ادعای مایکل والزر در تنقیح نظریه «جنگ عادلانه» مبنی بر اینکه ارتش اسراییل «اخلاق ترین ارتش جهان» است را ارزیابی کنند. این ادعا اصلی ترین دلیلی است که مقامات رژیم صهیونیستی برای توجیه فعالیت های ارتش اسراییل از آن استفاده می کنند. انتخاب والزر در اینجا به این دلیل است که وی به عنوان احیاگر «جنگ عادلانه» و همچنین حامی اصلی کدهای اخلاقی ارتش اسراییل شناخته می شود.

در این پژوهش از روش تحلیل انتقادی استفاده شده است. در این راستا، انطباق فعالیت های ارتش اسراییل با نظریه جنگ عادلانه والزر از نقطه نظر نقد درونی و بیرونی تحلیل می شود. به منظور دستیابی به هدف فوق، نظریه والزر از منظر همبستگی رویکرد جماعت گرایانه وی و عوامل «جنگ عادلانه» مورد نقد درونی قرار می گیرد. در مقام نقد بیرونی نیز فعالیت های ارتش اسراییل در عمل بر اساس تیوری جنگ عادلانه (بدون در نظر گرفتن مشکلات داخلی رژیم) ارزیابی می شود.

این مقاله نشان می دهد که ارتش اسراییل نظریه جنگ عادلانه را که سنگ بنای قوانین اخلاقی آن است، به طور گسترده نقض کرده است. این تناقضات هم در مولفه «حق رفتن به جنگ» و هم در مولفه  «قانون جنگیدن» مشاهده می شود. بر این مبنا اساسا مولفه «دفاع از خود» (در کرانه باختری، به دلیل فقدان زندگی جمعی برای شهرک نشینان اسراییلی، فقدان اقتدار قانونی و غیره) نیز نمی تواند برای رژیم حق ویژه ای در اقدام به جنگ ایجاد کند.

بررسی اقدامات ارتش اسراییل از منظر تیوری جنگ عادلانه نشان می دهد این ادعا که ارتش رژیم صهیونیستی به عنوان اخلاقی ترین ارتش جهان است، بی معنی است. این بی اخلاقی که اقدامات ارتش رژیم را اخلاقی و در تضاد با جنبش های مقاومت به عنوان «بازیگران غیراخلاقی» به تصویر می کشد، رویکرد علمی و دانشگاهی را نیز تضعیف می کند.