تاثیر پیش فرآوری ویناس و ماده تلقیح در تولید بیوهیدروژن و ظرفیت تولید فرآورده های آن در خوزستان

ویناس، فاضلاب کارخانه های الکل سازی، پسماندی بسیار آلوده کننده است. حجم زیاد ویناس و بوی نامطبوع آن، در کنار خاصیت اسیدی و بار آلودگی زیاد، آن را به یکی از مهمترین چالش های زیست محیطی استان خوزستان بدل کرده است. کاربرد تخمیر تاریک جهت تیمار این فاضلاب، یکی از ارزان ترین روش های سازگار با محیط زیست مدیریت این پسماند است. هیدروژن سوختی پاک است و در صورت تولید به روش بیولوژیکی، یک حامل انرژی تجدید پذیر تلقی می گردد. در مطالعه حاضر، تولید ناپیوسته بیوهیدروژن از ویناس به روش تخمیر تاریک بررسی شده است. همچنین اثر پیش تیمار ماده تلقیحی (لجن هضم شده) و پیش تیمار ماده اولیه (ویناس) بر عملکرد تولید هیدروژن بررسی شد. نتایج نشان داد کاربرد کلروفرم به عنوان پیش تیمار ماده تلقیح با عملکرد 6/3 ± 8/47 نرمال میلی لیتر/گرم جامدات فرار اولیه تاثیر بسیار معنی داری بر افزایش عملکرد هیدروژن داشته است. همچنین کاربرد سدیم هیدروکسید تاثیر معنی داری بر هیدرولیز قند ویناس داشته و با عملکرد 1/0 ± 5/99 نرمال میلی لیتر/گرم جامدات فرار اولیه، بازده تولید هیدروژن را تا 100 درصد افزود. در تمام تیمارها اسید استیک و اسید بوتیریک به عنوان اسیدهای آلی عمده موجود در مایه نهایی تخمیر شناسایی شدند. در نهایت با توجه به نتایج آزمایشگاهی و نیز اطلاعات میدانی موجود، پتانسیل تولید بیوهیدروژن، اسید استیک و اسید بوتیریک از ویناس تولید شده در استان خوزستان در سال 1399 به ترتیب به میزان 003/0، 153/0 و 132/0کیلومتر مکعب محاسبه شد. نتایج نشان داد تولید بیوهیدروژن از ویناس به روش تخمیر تاریک، با توجه به پتانسیل بالای تولید این گاز از ویناس، روشی بسیار کارآمد به حساب می آید.