مروری بر انواع تقلبات رایج در آب میوه ها و روش های تشخیص آن ها

آب میوه یکی از پرطرفدارترین فرآورده های حاصل از میوه جات است و به طور گسترده توسط تمامی آحاد جامعه در هر گروه سنی مصرف می شود. از طرفی برخی تولیدکنندگان بنابر اهداف اقتصادی به انواع تقلبات روی می آورند. لذا اصالت و کیفیت آب میوه ها همواره یکی از دغدغه های مصرف کنندگان و مسیولین وضع کننده مقررات بوده است. آگاهی از انواع تقلبات متداول در آب میوه ها و روش های تشخیص آن ها از ضروریات دستیابی به روش های تشخیص کارآمدتر است، که می تواند از نقطه نظر تشخیص دقیق و سریع تقلبات و در نهایت سلامت مصرف کننده حایز اهمیت باشد. هدف از مقاله حاضر مرور مطالعات انجام گرفته در مورد انواع تقلبات در آب میوه ها و روش های تشخیص آن ها بود. تکنیک های کروماتوگرافی از قبیل کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و کروماتوگرافی گازی از متداول ترین روش های تعیین خلوص آب میوه ها به حساب می آیند و از روش های نوین تشخیص تقلبات می توان به آنالیز ایزوتوپ های پایدار، تکنیک واکنش زنجیره ای پلی مراز رونویسی معکوس و تکنیک های طیف سنجی اعم از طیف سنجی مادون قرمز، طیف سنجی مریی و فرابنفش، طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته ای و طیف سنجی گسیل فلورسانس اشاره کرد. بر اساس مطالعات انجام گرفته، متداول ترین تقلبات در مورد آب میوه ها شامل اضافه کردن آب، قند، اسیدهای آلی، آب میوه های دیگر، عوامل کدر کننده و نیز افزودن بیش از مقدار مجاز سولفیت هستند. همچنین تعیین محتوای میوه آب میوه ها، تعیین شاخص های آسیب میکروبیولوژیکی، شاخص های آسیب حرارتی، شاخص های تیمار آنزیمی و شاخص های آلودگی با آب مورد استفاده در مراحل مختلف تولید، از نقطه نظر کیفیت آب میوه ها حایز اهمیت هستند. به عنوان نتیجه گیری کلی، جهت تشخیص دقیق و سریع تقلبات، محققان بایستی همواره در راستای توسعه و به روز نمودن تکنیک های تشخیص تقلب، گام بردارند.