سبک شناسی فکری رباعیات مختارنامه عطار

فرم و محتوای هر متن ادبی تاثیری مستقیم بر یکدیگر دارند، به نحوی که نمیتوان آنها را از هم مجزا کرد. بستگی به دیدگاه نویسنده یا شاعر، فرم یا محتوا میتواند بر دیگری غلبه کند و دلالتهای متن را تغییر دهد. مختارنامه عطار از جمله متونی است که با وجود فرم و قالب مشترک رباعی، دارای محتواهای متعددی است. فهم و درک این محتواهای گوناگون نیازمند طبقه بندی و نگاه سبک‌شناسی است، تا بتوان با استفاده از تجزیه و تحلیل این رباعیات، به سبک محتوایی و معنایی آنها دست پیدا کرد. بر همین اساس در این مقاله تلاش شده با رویکرد سبک‌شناسی و با توجه به محتوای رباعیات مختارنامه، مضامین این اثر در رباعیات تجزیه و تحلیل گردد. در این پژوهش مضامین رباعیات عطار استخراخ و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

روش تحقیق در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات مبتنی بر پژوهشهای کیفی با رویکرد سبک‌شناسی، توصیفی و تحلیلی است. منظور از بررسی مضامین، پرداختن به درونمایه های معنامند و تکرارشونده مفهومی است که هم محتوای متن ادبی را سامان میدهد و هم فرم و زیباشناسی اثر را نمایان میکند.

رباعیات عطار را میتوان از جهات مختلف بر اشعار دیگر رباعی‌سرایان برتری داد، از جمله مفاهیم ناب اخلاقی و عرفانی که هیچ زمان تازگی خود را ازدست نخواهند داد.

درونمایه های عارفانه، تعلیمی، فلسفی، خیامی و عاشقانه مهمترین درونمایه های این اثر است که مضامینی همچون توحیدگرایی، حیرت، تزکیه نفس، مرگ و بی اعتباری دنیا، قلندریات و عشق الهی را دربر میگیرد.