سناریوهای سازمان های مردم نهاد ایران در افق ده ساله آینده

با شناخت صحیح از احتمالات آینده سازمان های مردم نهاد و ایجاد آمادگی لازم برای هرگونه تغییر در این حوزه، نه تنها به میزان زیادی از آسیب ها و تهدیدات آن کاسته می شود، که به کنشگری تبدیل می گردد که جایگاه مهمی در حل مشکلات مردم و حاکمیت خواهد داشت. از این رو تحقیق حاضر با عنوان «سناریوهای سازمان های مردم نهاد ایران در افق ده ساله آینده» با هدف کمک به مدیران تصمیم ساز انجام شد. برای پاسخ به پرسش اصلی پژوهش «سناریوهای سمن های ایران تا دهه آینده کدم اند؟» سوالات فرعی ذیل طراحی شد: «کنشگران فعال حوزه سمن ها کدم اند؟؛ سمن ها تا ده سال آینده با چه پیشران هایی روبه رو خواهند شد؟؛ سمن ها تا ده سال آینده با چه عدم قطعیت های کلیدی روبه رو خواهند شد؟ و تجویز برای تقرب به سناریوی مطلوب چیست؟» این پژوهش از نوع کیفی و به لحاظ نتیجه، کاربردی است و برای جمع آوری داده ها از هر دو روش کتابخانه ای و میدانی بهره برداری و در گام های مختلف سناریونویسی از تحلیل مضمون و پانل خبرگی استفاده شد که در مراحل مختلف، 48نفر از متخصصین به عنوان جامعه نمونه و به روش هدفمند انتخاب شدند. برای نگارش گام های سناریوپردازی، از روش جی بی ان الگوگیری شد. در نهایت از تقاطع عدم قطعیت های کلیدی، چهار سناریوی داروگ (سمن های همگرا و توانمند)، سنگ خارا (سمن های همگرا و ناتوان)، کفتار (سمن های واگرا و ناتوان) و اسب تراوا (سمن های واگرا و توانمند) نگاشته و برای هر سناریو، تجویزهای لازم ارایه شد. در یک جمله می توان این گونه عنوان کرد که راهکار رسیدن به سناریوی مطلوب، اتخاذ رویکرد فعال و فوق فعال است.