امنیت حیاتی و شکاف جنسیتی مذهبی در ایران: مطالعه تطبیقی درون کشوری

این گزاره که «زنان مذهبی تر از مردانند» یکی از معدود گزاره های تعمیمی است که دانشمندان علوم اجتماعی، بالاخص جامعه شناسان دین، بر آن اتفاق نظر داشته اند. با وجود این، تبیین چرایی آن یک معمای علمی محسوب شده و نظریه های متعددی برای تبیین این شکاف جنسیتی در دینداری ارایه گردیده است. این مقاله پژوهشی با هدف وارسی اعتبار تجربی نظریه امنیت حیاتی در ایران، حول محور این پرسش سازمان یافت که تا چه حد شاخص های امنیت حیاتی می توانند شکاف جنسیتی دینداری در ایران را تبیین کنند؟ در این راستا، ابتدا استدلال های نظریه امنیت حیاتی در قالب فرضیات تحقیق فرموله گردید. سپس، با واحد تحلیل قرار دادن «استان» و استفاده از روش تطبیقی درون کشوری، فرضیه های مذکور با داده های مربوط به کلیه استان های ایران مقابله شد تا میزان انطباق و تناظر پیش بینی های نظریه امنیت حیاتی با شواهد تجربی مورد ارزیابی قرار گیرد. در نهایت، یافته های مربوط به آزمون تجربی رابطه میان امنیت حیاتی با شکاف جنسیتی دینداری در ایران با روش تطبیقی درون کشوری و تحلیل بین استانی نشان داد که هیچیک از فرضیات بازنمای تیوری امنیت حیاتی مورد تایید واقع نمی شوند. در حقیقت، یافته های این تحقیق نتوانست حمایت جدی و قابل اعتمادی برای تیوری امنیت حیاتی در تبیین شکاف جنسیتی دینداری در بافت جمعیت مسلمانان و قلمروی استان های کشور ایران فراهم آورد.