تاثیر نحوه خطی سازی معیار هوک و براون در تعیین ظرفیت باربری توده سنگ ها به روش تحلیل حدی مرز بالا

یکی از مسایل مهم در موضوع ظرفیت باربری توده سنگ ها، نحوه بکارگیری معیار خرابی است. در روش های مبتنی بر مرز بالای تحلیل حدی، معیار خرابی غیرخطی هوک و براون که یکی از کاربردی ترین معیار موجود برای مسایل عملی است، به صورت یک یا چند خط معادل در نظر گرفته می شود. در این تحقیق با استفاده از تحلیل حدی مرز بالا، به بررسی تاثیر نحوه خطی سازی معیار غیرخطی هوک و براون بر ظرفیت باربری پی های سنگی با درنظر گرفتن اثر عمق مدفون پرداخته شده است. با توجه به متفاوت بودن سطح تنش در نقاط مختلف بستر سنگی، تکنیک معادلسازی چندخطی برای این معیار غیرخطی استفاده شده است تا بیشترین مشابهت با معیار غیرخطی هوک و براون ایجاد شود. عمق مدفون پی نیز برخلاف سایر تحقیقات گذشته، با سربار معادل جایگزین نشده و به صورت واقعی خود در نظر گرفته شده است که در نتیجه، امکان توسعه خطوط گسیختگی زیر پی در آن وجود دارد. مطابق نتایج به دست آمده، استفاده از تکنیک معادل سازی چندخطی به جای معادل سازی یک خطی، باعث بهبود قابل توجهی در مقادیر ظرفیت باربری خواهد شد. همچنین قرارگیری پی در عمق مدفون، باعث افزایش ظرفیت باربری نهایی می شود که این مسئله به دلیل توسعه خطوط گسیختگی در توده سنگ واقع در ترازهای بالاتر از کف پی است و در روش هایی که عمق مدفون با سربار معادل جایگزین می شود، این افزایش ظرفیت باربری ناشی از عمق مدفون به درستی به دست نمی آید.