ارزیابی داده های سنجنده مودیس (MODIS) در پایش غلظت آلاینده های PM2.5 و PM10 با تاکید بر متغیرهای هواشناسی

در این پژوهش با استفاده از داده های حاصل از سنجنده مودیس (MODIS) به ارزیابی توانایی داده های این سنجنده در برآورد غلظت آلاینده های PM2.5 وPM10 در شهر تهران پرداخته شد. برای این منظور از داده های شش ایستگاه هواشناسی و آلودگی سنجی زمینی استفاده شد و مدل های خطی و غیرخطی برآورد غلظت هواویزها ارایه شد. متغیرهای این مدل ها شامل متغیرهای هواشناسی و عمق نوری هواویزها (AOD) مستخرج از محصولات MOD04-L2 سنجنده مودیس ماهواره ترا (TERRA) است. نتایج تحلیل های آماری نشان داد مدل رگرسیون خطی که شامل متغیرهای عمق نوری هواویزها، بارش 24 ساعته، میانگین فشار بخار آب و ساعت آفتابی است، در مقیاس کل شهر تهران (75/0=R2 و ug/m3 =47/7 RMSE) و ایستگاه ها مناسب ترین مدل در مقایسه با بقیه مدل های به دست آمده است. در این مدل غلظت PM2.5  با ساعت آفتابی رابطه عکس و با بقیه متغیرها رابطه مستقیم دارد. نتایج نشان داد استفاده از متغیرهای هواشناسی و توجه به پدیده های جوی موجب بهبود عملکرد داده های سنجنده مودیس در برآورد غلظت آلاینده PM2.5 می شود و مدل ارایه شده می تواند مکمل مناسبی برای ایستگاه های زمینی پایش آلودگی هوا در برآورد غلظت هواویزها باشد و نواقص آن ها تا حد زیادی برطرف سازد.