اثر کاربرد ورمی کمپوست و بیوچار بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیک کینوا در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای ورمی کمپوست و بیوچار بر خصوصیات فیزیولوژیک، شاخص های رشد و عملکرد دانه کینوا در دورهای آبیاری مختلف، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی واقع در شهر کرمان در سال 1399 اجرا شد. در این مطالعه واکنش گیاه کینوا (رقم Titicaca) با سه دور آبیاری (70، 100 و 130 میلی متر از تشتک تبخیر کلاس A) و چهار تیمار کود آلی (شاهد، ورمی کمپوست، بیوچار و ترکیب ورمی کمپوست و بیوچار) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش دور آبیاری از 70 به 130 میلی متر باعث کاهش ارتفاع بوته (9/23 درصد)، طول پانیکول (6/17 درصد)، وزن هزار دانه (6/22 درصد)، و عملکرد دانه (6/21 درصد) کینوا شد. استفاده از تیمار کود آلی بیوچار+ ورمی کمپوست (به نسبت مساوی 10 تن در هکتار) در دور آبیاری 130 میلی متر از تشتک تبخیر موجب افزایش کلروفیل کل (96 درصد) و شاخص سطح برگ (5/15 درصد) و کاهش مقدار پرولین (48 درصد) در مقایسه با شاهد با دور آبیاری یکسان شد. در این مطالعه همچنین بیشترین ارتفاع بوته (97 سانتی متر)، طول پانیکول (4/15 سانتی متر)، وزن هزار دانه (141/3 گرم) و عملکرد دانه (94/321 گرم در مترمربع) در تیمار کود آلی بیوچار+ ورمی کمپوست مشاهده شد که در هیچ یک از صفات نامبرده اختلاف معنی داری با تیمار ورمی کمپوست نداشت. در مجموع می توان گفت که کاربرد کود آلی بیوچار+ ورمی کمپوست از طریق افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک و همچنین عناصر غذایی خاک باعث بهبود رشد و نمو گیاه کینوا در شرایط تنش خشکی می شود.