نظام حقوقی تامین سرمایه شرکت سهامی در حقوق ایران و انگلستان

امروزه اهمیت و نقش شرکت‌های سهامی، خصوصا سهامی عام در اقتصاد کشور و زندگی مردم انکارناپذیر است، زیرا این شرکت‌ها با جمع‌آوری سرمایه اندک مردم، موجب افزایش تولید و رشد اقتصادی کشور می‌گردند. از آنجا که سرمایه از مهمترین عوامل تجارت و بزرگترین وسیله جلب منفعت محسوب می‌شود و هر شرکت بایستی دارای میزان سرمایه لازم باشد تا بتواند نتیجه‌ای از عملیات خود که تجارت است منتفع شود، لذا اهمیت شرکت‌های تجاری که شرکت سهامی عام بارزترین آن تلقی می‌شود در سرمایه آن است. این امر در کنار مسیولیت محدود سهامداران این شرکت که محدود به مبلغ اسمی سهام می‌باشد، دلیل مضاعفی برای پرداختن به موضوع تامین و حفظ و نگهداری سرمایه شرکت سهامی عام است. یکی از روش‌های تامین سرمایه اینگونه شرکت‌ها، نقش سهامداران و ترغیب آن‌ها برای مشارکت در پروژه‌های اقتصادی است. بنابراین نقش سهامداران در تامین مالی شرکت و تصمیم‌گیری آن‌ها در سرمایه گذاری به میزان اعتبار و سرمایه و عوامل موثر در بازدهی سرمایه‌گذاری و عوامل دیگری همچون سرمایه‌های فکری و اجتماعی و نیز نوع فعالیت شرکت همگی می‌توانند در کنار سرمایه، عامل حیات شرکت‌های سهامی باشند. در حقوق انگلیس، سرمایه در ابتدا زیاد تعیین می‌گردد و با توجه به ضرورت‌ها و نیازهای شرکت ممکن است تمام این سرمایه در زمان تشکیل شرکت پرداخت شود یا تنها بخشی از آن تادیه گردد. در حقوق انگلیس موسسین می‌توانند فقط آورده نقد بیاورند و پس از توافق در امور مهم شرکت و امضای اساسنامه، آن را در مرجع ثبت شرکت‌ها به ثبت می‌رسانند.