پیش بینی گرایش به روابط فرازناشویی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و حمایت اجتماعی در زنان

روابط فرازناشویی یکی از مهم ترین تهدیدها برای ثبات روابط زناشویی و از عمده ترین دلایل طلاق در فرهنگ های مختلف است. طرحواره های ناسازگار اولیه و حمایت اجتماعی با کیفیت روابط زناشویی و گرایش به روابط فرازناشویی ارتباط دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش طرحواره های ناسازگار اولیه و حمایت اجتماعی در پیش بینی گرایش به روابط فرازناشویی زوجین می باشد.

 روش انجام مطالعه توصیفی_تحلیلی از نوع  همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای منطقه 6 تهران در نیمه دوم سال 1398 بودند که نمونه ای 200 نفری به صورت تصادفی چندمرحله ای از میان آنان انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های گرایش به روابط فرازناشویی، طرحواره های ناسازگار اولیه و حمایت اجتماعی استفاده شد. در این پژوهش به منظور تحلیل داده ها از همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-24  تحلیل شدند.

 نتایج نشان دادند گرایش به روابط فرازناشویی را می توان با ترکیب خطی متغیرهای پیش بین، تبیین کرد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، 24 درصد از واریانس متغیر گرایش به روابط فرازناشویی به کمک متغیرهای پیش بین (طرحواره های ناسازگار اولیه و حمایت اجتماعی) قابل پیش بینی است (001/0≤p).

با توجه به رابطه بین طرحواره های ناساگار اولیه و حمایت اجتماعی با گرایش به روابط فرازناشویی، پیشنهاد می شود با شناسایی و چالش با طرحواره های ناسازگار اولیه و افزایش میزان حمایت اجتماعی زمینه لازم برای افزایش تفاهم زوجین و کاهش گرایش به روابط فرازناشویی فراهم گردد.