رشد جلبک قرمز Gracilariopsis persica در استخرهای شیرین کن جزیره قشم

Gracilariopsis persica  یکی از فراوان ترین جلبک های قرمز  با پراکنش گسترده در خلیج فارس است و علی رغم افزایش استفاده آن در پزشکی طی سال های اخیر، به عنوان منبع اصلی برای مواد زیستی طبیعی و ترکیبات زیست فعال، تحقیقات در مورد شاخص های رشد این جلبک محدود است. هدف اصلی این تحقیق بررسی شرایط مطلوب برای رشد جلبک G. persica و بدست آوردن تراکم ذخیره اولیه جهت استقرار جلبکها در عمق مناسب جهت افزایش زیست توده تولید شده در استخر بتونی در جزیره قشم بود. ریسه های جلبک G. persica  به مدت 45 روز بر روی طناب های پلی اتیلن با وزن ذخیره اولیه 100 و 200 گرم در متر در دو عمق 1 و 2 متر رشد داده شدند. تاثیر عوامل محیطی نظیر دما ، شوری، pH و جذب مواد مغذی برای تیمارهای مختلف بررسی شد. سرعت رشد در طول دوره کشت برای هر دو تراکم 100 و 200 گرم جلبک G. persica افزایش یافت. بیشترین میزان رشد (٪ افزایش وزن تر) برای تراکم 100 گرم در عمق 1 متر در 45 روز و کمترین نرخ رشد برای تراکم 200 گرم در عمق 2 متر به دست آمد. نرخ رشد نسبی (RGR)  بر اساس تغییرات وزن تر به صورت هفتگی اندازه گیری شد که نشان داد بیشترین بازده برای عمق 1 متر و تراکم 100 گرم (d-1 47/15 %) بدست آمده است. نتایج نشان داد که مواد مغذی، به ویژه آنهایی که حاوی نیتروژن هستند و روی رشد جلبک در عمق کم تاثیر می گذارند رابطه معکوس (ضرایب همبستگی منفی کندال و اسپیرمن) با سرعت رشد در عمق 1 متر داشتند. در عمق 2 متر، رشد جلبک با NO3- و NO2- همبستگی منفی نشان داد. یافته های این تحقیق شواهد جدیدی در مورد شرایط رشد و پرورش جلبک G. persica فراهم کرد، که می تواند به توسعه روش های کشت برای پرورش جلبک مزبور و تولید ماده تولید آگار توسط این جلبک دریایی کمک کند.