مطالعه ویژگی های روان سنجی آزمون آیین نامه راهنمایی و رانندگی با تاکید بر شناسایی کنش افتراقی سوالات با احتساب اثر حدس

 تسلط بر آزمون آیین نامه تاثیر بسزایی در کاهش هزینه های ناشی از عدم رعایت مقررات رانندگی دارد. سوگیری آزمون آیین نامه، روایی، ارزیابی منصفانه و تصمیم درست را به مخاطره می اندازد. بنابراین هدف از تحقیق، مطالعه ویژگی های روان سنجی به منظور اعتبارسنجی آزمون آیین نامه است.

تحقیق حاضر کاربردی، از نظر نوع کمی و در زمره مطالعات موسوم به روان سنجی قرار می گیرد. جامعه تحقیق، شامل شرکت کنندگان در آزمون آیین نامه در سال 1399 بود که تعداد 297 نفر به صورت تصادفی ساده، انتخاب شد. داده ها با نرم افزار R تحلیل، پایایی (7/0= α) و روایی بر اساس تحلیل های کنش افتراقی مورد تایید قرار گرفت.

 یافته های تحقیق نشان داد آزمون آیین نامه، آزمونی آسان است و مشارکت کنندگان بیشتر از حدس پاسخ صحیح استفاده می کنند. ضرایب تمیز تمام سوالات، مثبت و قابل قبول بود. آزمون های غیر مبتنی بر نظریه «سوال-پاسخ»، به همگرایی رسیدند و به جز روش رگرسیون غیرخطی که سوال 11 و 16 را  دارای سوگیری تشخیص داد، بقیه روش ها فقط سوال 16 را سوگیرانه تشخیص دادند. آزمون های مبتنی بر نظریه «سوال-پاسخ» به همگرایی نرسیدند.

نتایج تحقیق نشان داد آزمون آیین نامه، روا و پایاست. بر اساس تحلیل های کنش افتراقی، به طور کلی روایی ناشی از همگنی اندازه گیری در گروه های مرجع و کانونی وجود دارد. همچنین روش رگرسیون غیرخطی جایگزین مفیدی برای روش های مبتنی بر نظریه «سوال-پاسخ» است و از  قابلیت های خوبی در آزمون هایی که اثر حدس وجود دارد، می باشد.