تاثیر دگرآسیبی بابونه بر تغییرات پارامترهای فیزیولوژیکی و رشد خردل وحشی در مقایسه با گندم

آلودگی های زیست محیطی و ایجاد مقاومت در علف های هرز نسبت به علف کش ها، توجه پژوهشگران را به روش های کنترل بیولوژیک علف های هرز جلب کرده است. در این راستا، اثر غلظت‎های مختلف (50، 100 و 150 میلی‎لیتر در لیتر) عصاره اندام‎های مختلف (ریشه، اندام هوایی، کل گیاه) بابونه بر ویژگی های جوانه زنی و رشد اولیه خردل وحشی (L.Sinapis arvensis) و گندم (Triticum aestivum L.) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که افزایش غلظت عصاره بابونه سبب افزایش پراکسید هیدروژن، پراکسیداسیون لیپیدی، محتوای پرولین گیاه خردل وحشی شد، اما زیستایی سلول، سرعت جوانه زنی، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه این گیاه را کاهش داد. وزن خشک گیاهچه خردل وحشی و گندم در غلظت 150 میلی‎لیتر در لیتر در سطح احتمال 5 درصد به ترتیب 58/9 و 84/3 گردید، به بیان دیگر این صفت در دو گیاه مذکور 41 و 15/7 درصد کاهش نشان داد. اگرچه عصاره اندام هوایی بابونه بیش ترین تاثیر منفی را بر صفات یاد شده در هر دو گیاه داشت، ولی خردل وحشی پاسخ شدیدتری در مقایسه با گندم نشان داد. عصاره بابونه حتی با کم ترین غلظت شاخص بنیه گیاهچه خردل وحشی را سه برابر بیش تر از گندم کاهش داد. به طور کلی نتیجه‎ گیری می شود که بر اساس تاثیرگذاری شدید عصاره بابونه بر توقف رشد علف هرز خردل وحشی و تاثیر اندک بر گیاهچه گندم، می توان آن را به عنوان کاندیدایی قابل تامل برای تولید علف کش طبیعی در مزارع گندم معرفی نمود. علاوه بر این بقایای این گیاه در تناوب با گندم به کنترل علف هرز خردل وحشی و کاهش مصرف علف‎کش های شیمیایی کمک می‎نماید.