اثر بخشی یک برنامه هشت هفته ای تمرینات صندلی بر تعادل بزرگسالان مبتلا به پاراپلژی

داشتن تعادل در افراد فلج مغزی به دلیل ضعف در اجرای وظایف تعادلی از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا هدف از تحقیق حاضر تعیین اثربخشی یک دوره تمرینات صندلی بر تعادل بزرگسالان مبتلا به پاراپلژی بود.

مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل افراد فلج مغزی- نخاعی بهزیستی شهرکرمان در سال 1395 بود که از میان جامعه آماری، نمونه مشتمل بر 40 نفر مبتلا به پاراپلژی که پس از غربال اولیه به شکل هدفمند در دو گروه کنترل 20 نفر (با میانگین سنی 167/46 1/28 سال، میانگین قد 221/21 2/164 سانتی متر، جرم 164/25 2/58 کیلوگرم) وگروه مداخله 20 نفر (با میانگین سنی 188/56 1/27 سال، قد 778/19 2/163 سانتی متر، جرم 963/19 2/61 کیلوگرم) قرار گرفتند. گروه مداخله تمرینات صندلی را به مدت هشت هفته انجام دادند. در مدت زمان تحقیق، گروه کنترل هیچ گونه تمرینی انجام ندادند. از آزمونPostural stability  با چشم باز بر روی دستگاه تعادل سنج بایودکس برای ارزیابی تعادل ایستا و نیمه پویا استفاده شد. از آزمون سنجش مکرر ترکیبی جهت آنالیز داده ها استفاده شد.

 نتایج تحقیق حاضر تفاوت معناداری در تعادل ایستا (001/0=P) و نیمه پویا (001/0=P) بعد از اتمام دوره تمرینی در گروه مداخله نشان داد. اما در بررسی های بین گروهی تفاوتی بین دو گروه در تعادل ایستا (413/0=P) و تعادل پویا (600/0=P) مشاهده نشد.

با توجه به نتایج تحقیق حاضر مبنی بر اثربخش بودن تمرینات صندلی بر تعادل بزرگسالان مبتلا به پاراپلژی، توصیه می شود مربیان، مسیولین مراکز توان بخشی و کاردرمانان در برنامه توان بخشی این افراد تمرینات صندلی را به دلیل سادگی، تجهیزات اندک و بدون عوارض جانبی جهت بهبود تعادل لحاظ کنند.