برآورد فرسایش خاک با استفاده از مدل RUSLE و تعیین خسارت مستقیم و غیرمستقیم در حوزه آبخیز کن

اولویت بندی مناطق مختلف حوزه های آبخیز براساس میزان فرسایش و رسوب دهی با رویکرد اثرات اقتصادی آن می تواند منجر به تولید اطلاعات با ارزشی برای عملی کردن طرح های حفاظت خاک باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی و اولویت بندی زیرحوزه های آبخیز، حوزه آبخیز کن بر مبنای وضعیت فرسایش با رویکرد خسارات اقتصادی ناشی از فرسایش و رسوب است. بدین منظور از مدل RUSLE برای محاسبه میزان فرسایش و رسوب در حوزه آبخیز کن واقع در استان تهران استفاده شد. متوسط میزان فرسایش و رسوب حوضه کن به ترتیب برابر با نه تن در هکتار و 2/ 3 تن در هکتار بود، که میزان خسارت حاصل از فرسایش مستقیم و غیرمستقیم در طی یک سال به ترتیب 220 و 184/56 میلیارد تومان برآورد شد. مجموعا در یک دوره زمانی پنج ساله برابر 1032 میلیارد تومان محاسبه شده است. هم چنین نتایج نشان داد که بیش ترین و کم ترین هزینه فرسایش خاک به ترتیب در زیرحوضه C-1-2-1 و C2 با مقادیر 79/23 میلیارد و 0/50 میلیارد تومان در سال است. با توجه به این که خسارات ناشی از عدم اجرای به موقع عملیات آبخیزداری، به صورت تصاعدی و به طور معنی داری افزایش خواهد یافت بنابراین اولویت بندی واحدهای کاری برای انجام عملیات آبخیزداری می تواند نقش به سزایی در کاهش میزان خسارات در حوزه های آبخیز داشته باشد.