کاربرد مدل های هوشمند تطبیقی عصبی-فازی در معرفی روش طراحی لرزه ای عملکردی هیبریدی برای سازه های منظم فولادی واگرا تحت اثر زلزله حوزه نزدیک

با توجه به مزایای قابل ملاحظه ی روش طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد مانند امکان تعیین خسارت احتمالی و خسارات و صدمات مالی و جانی ساکنین و مجاورین سازه، این روش مورد استقبال فراوانی قرار گرفته است. با این حال، از آنجایی که این روش نیازمند تحلیل های پیچیده تر نسبت به روش های مرسوم نیرویی می باشد، گاها ترجیح برخی مهندسان حرفه ای همان روش ساده ی نیرویی می باشد. تلفیق دو روش نیرویی و عملکردی و توسعه ی روش هیبریدی در راستای استفاده از مزایای هر دو روش، هدف بنیادین این مقاله می باشد. بدین منظور در این مقاله، قاب هایی با تعداد 3، 6، 9، 12، 15 و 20 طبقه با تعداد 3 دهانه به عرض 5متر در نظر گرفته شده است. طول تیرپیوند به عنوان یکی دیگر از پارامترهای موثر بر پاسخ، به میزان 1، 75/1 و 50/2 متر تعریف شده است. مدل های مورد بررسی، برای 3 سطح عملکردی استفاده بی وقفه، ایمنی جانی و آستانه فروریزش و نیز اولین رخداد مفصل خمیری، توسعه داده شده اند. مدل های نهایی تحت 20 رکورد نزدیک گسل دارای خصوصیات پالس گونه پیشرونده بکمک تحلیل تاریخچه زمانی تحلیل شده اند. پس از تولید 12960 داده از نوعی تحلیل تاریخچه زمانی ابداعی، دو مدل هوشمند تطبیقی عصبی-فازی جهت محاسبه ی ضریب رفتار و شکل پذیری سازه مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل از طراحی لرزه ای هیبریدی در مقایسه با روش نیرویی و تاریخچه زمانی معادل نشان دهنده ی دقت قابل قبول روش معرفی شده در حوزه فرضیات می باشد