بررسی واکنش قلیایی ماسه لایروبی شده ساحل جهت ساخت بتن در محیط دریایی و محوطه بنادر : مطالعه موردی ماسه ساحل دریای خزر

انبساط و آسیب ناشی از واکنش قلیایی سنگدانه ها در سازه های مختلف بتنی بعنوان یکی از دغدغه های مهم در دوام سازه های بتنی توجه بسیاری از محققین را به شناسایی و مطالعه این مهم معطوف نموده است. سنگدانه های حاوی مواد فعال حتی به مقدار اندک وزنی در بتن، ممکن است باعث انبساط های مخرب گردند. این واکنش بین برخی از مواد سنگدانه با هیدروکسید قلیایی موجود در منافذ بتن یک ژل را تشکیل می دهند. این ژل بدلیل جذب آب و تورم با ایجاد تغییراتی در مرز های بین سنگدانه و خمیر سیمان، از طریق ایجاد فشارهای داخلی باعث انبساط و ترک خوردن بتن می گردد.از سوی دیگر امروزه به دلیل محدودیت منابع قرضه و اهمیت مسایل زیست محیطی در اکثر کشورها، استفاده از مصالح بازیافتی و بلااستفاده در صنعت بتن رونق فراوانی یافته است. از این رو در پژوهش حاضر با رویکرد استفاده از مصالح لایروبی و پتانسیل های موجود در ساحل دریای خزر، در گام نخست با انجام آزمایش سنگ نگاری (مشاهدات میکروسکوپی) مطابق استاندارد ASTM C295 به شناسایی کانی های با پتانسیل واکنش قلیایی - سیلیسی وکربناتی پرداخته شد. سپس بررسی واکنش زایی مصالح از طریق ساخت منشورهای بتن و ملات حاوی این سنگدانه ها در دوحالت کوتاه مدت و بلند مدت مورد مطالعه قرار گرفت. در نهایت با انجام آزمایش شیمیایی تعیین پتانسیل فعالیت قلیایی- کربناتی سنگدانه های کربناتی مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس نتایج کسب شده از آزمایش های مزبور کیفیت مصالح لایروبی شده از دریا جهت ساخت بتن مناسب می باشد.