سنگ نگاری، زمین شیمی و سنگ زایی سنگ های گرانیتوئیدی درآلو، جنوب کرمان

گستره کانسار درآلو از نظر ساختاری در پهنه ایران مرکزی و کمان ماگمایی ارومیه دختر و در جنوب استان کرمان واقع است. در این منطقه، روانه های آندزیتی و سنگ های آذرآواری ایوسن در معرض توده های نفوذی نیمه عمیق الیگومیوسن قرار گرفته اند. اغلب نمونه های نفوذی از نوع گرانودیوریت پورفیری تا مونزوگرانیت پورفیری با زمینه ریزدانه ای هستند و دگرسانی شدید از نوع فیلیک نشان می دهند. براساس شواهد کانی شناسی و زمین شیمیایی، سنگ های گرانیتوییدی درآلو در سری آهکی قلیایی جای می گیرند و دارای طبیعت متاآلومین تا کمی پرآلومین و از نوع I هستند. در بیشتر نمونه ها، ناهنجاری منفی آشکاری از  Nb-Ti دیده می شود که این امر با جدایش فازهای تیتانیوم دار چون تیتانیت و تیتانومگنتیت توجیه می شود. همچنین غنی شدگی آشکار در عناصر سنگ دوست درشت یون (چون K، Rb، Ba و Cs) و عناصر خاکی نادر سبک نسبت به عناصر با شدت میدان بالا (چون، Nb، Ti و Zr) و عناصر خاکی نادر سنگین، از ویژگی های زمین شیمیایی ماگماهای تولید شده در محیط های فرورانش هستند. بنابراین چنین برداشت می شود که سنگ های گرانیتی درآلو باید در یک محیط کرانه فعال قاره ای، به علت فرورانش پوسته اقیانوسی نیوتتیس به زیر ایران مرکزی در زمان ترشیری به وجود آمده باشند.