معرفی و سبک شناسی فتح نامه صادقی بیگ افشار

مثنوی فتح نامه صادقی بیگ افشار(1017-940 م) یکی از آثار حماسی تاریخی است که در دوران صفویه مورد توجه برخی از مهمترین تاریخ نگاران و تذکره نویسان این عصر قرارگرفته است؛ اما این اثر بسبب اشتهار صادقی در نقاشی و هنر، در دوران بعد کمتر مورد توجه واقع‌ شده است. جستار پیش رو کوشیده است ضمن معرفی این اثر، بسامد های معنادار سبکی آن را نیز مشخص کند.

این پژوهش با بهره گیری از روش تحلیلی توصیفی صورت گرفته است.

صادقی بیگ با تاثیرپذیری از شاهنامه و تا حدودی اسکندرنامه کوشیده است از تمام ابزارهای موسیقی آفرین شعر، ازجمله موسیقی بیرونی، درونی، کناری و..، استفاده کند و در کنار ترکیب سازیهای واژگانی به دور از برساختهای جعلی و نیز استفاده معنادار از عناصر مهم بیانی همچون تشبیه، کنایه و..، چگونگی قدرتگیری شاه عباس و دلاوریهای او و سپاهیانش را تا فتح هرات بتصویر بکشد.

صاحب فتح نامه به واسطه جایگاه ویژه خود بعنوان رییس کتابخانه سلطنتی شاه عباس صفوی، روایتی مستقیم را از پاره ای تحولات این دوره ارایه میدهد که از منظر تاریخی نیز قطعا دارای اهمیت است.