اثر اسید هیومیک، آرژنین و سطوح مختلف ورمی کمپوست بر ویژگی های کمی و کیفی گیاه توت فرنگی (.Fragaria × ananassa L) رقم گاویتا

توت فرنگی یکی از ریزمیوه های مناطق معتدله است که در زمره محصولات باغبانی مهم تجاری قرار گرفته است. لذا پژوهش حاضر برای بررسی اثر اسید هیومیک و آرژنین در سطوح مختلف ورمی کمپوست بر ویژگی های کمی و کیفی توت فرنگی رقم گاویتا در گلخانه انجام شد. این پژوهش در قالب فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور، فاکتور اول بستر کاشت در 4 سطح (خاک باغچه،”خاک باغچه + %5 ورمی کمپوست“،”خاک باغچه + %10 ورمی کمپوست“و”خاک باغچه + %20 ورمی کمپوست“) و فاکتور دوم شامل اسیدهای آلی در 4 سطح (شاهد (آب)، اسیدهیومیک (100 میلی گرم در لیتر)، آرژنین (100 میلی گرم در لیتر) و اسیدهیومیک + آرژنین (100 + 100 میلی گرم در لیتر)) در 3 تکرار و 48 پلات انجام شد. صفات مورد اندازه گیری شامل: تعداد برگ، عملکرد میوه، تعداد میوه، وزن تک میوه، وزن تازه و خشک شاخساره، کلروفیل a،وb و کل، کاروتنویید، میزان آنتوسیانین، ویتامین ث، مواد جامد محلول کل، اسید قابل تیتراسیون و شاخص طعم میوه بود. بر اساس نتایج این پژوهش کاربرد تیمار”خاک باغچه + %20 ورمی کمپوست“بر تمام صفات مورد آزمایش اثر مثبتی داشت و سبب افزایش شاخص های فیزیولوژیک و رویشی در گیاه توت فرنگی شد. همچنین بیش ترین وزن میوه، بیش ترین میزان کلروفیل a،وb و کل، کاروتنویید، آنتوسیانین و ویتامین ث تحت تیمار”اسیدهیومیک + آرژنین“به دست آمد. نتایج اثر برهمکنش”بستر کاشت × اسیدآلی“بر صفات مورد آزمایش نشان داد که بیش ترین تعداد برگ، بیش ترین میزان عملکرد، تعداد میوه و وزن تک میوه مربوط به تیمار”خاک باغچه + %20 ورمی کمپوست × اسیدهیومیک + آرژنین“بود. می توان اظهار داشت که تیمارهای”خاک باغچه + %20 ورمی کمپوست“و”اسیدهیومیک + آرژنین“تیمارهای برتر این آزمایش بودند، چون هم در آثار ساده و هم در برهم کنش های باعث بهبود صفات فیزیولوژیک توت فرنگی شد.