مقایسه دقت انواع روش های طبقه بندی های نظارت شده برای تهیه نقشه کاربری اراضی (مطالعه موردی: حوضه آبخیز علامرودشت)

یکی از ضروری ترین اطلاعات مورد نیاز مدیران و تصمیم گیران منابع طبیعی، نقشه های کاربری اراضی است. امروزه تکنولوژی سنجش از دور، امکانات مناسبی را برای تهیه نقشه های کاربری در اختیار قرار می دهد. ارزش و قابلیت کارایی این نقشه ها به میزان صحت و دقت آنها بستگی دارد. هدف از این پژوهش، بررسی کارایی الگوریتم های طبقه بندی نظارت شده در تهیه نقشه کاربری اراضی است؛ بدین منظور، تصاویر سنجنده OLI ماهواره لندست 8 از حوضه علامرودشت به تاریخ 23/12/1398 دریافت شد و پس از تصحیحات هندسی، رادیومتری و اتمسفری، مولفه های اصلی آن بررسی و ترکیبات باندهای مناسب انتخاب شد. سپس برای تهیه نقشه کاربری اراضی، چهار الگوریتم طبقه بندی نظارت شده حداکثر احتمال، حداقل فاصله از میانگین، فاصله ماهالانویی و سطوح موازی با هم مقایسه شد. همچنین به منظور حذف پیکسل های منفرد و پراکنده در سطح تصویر طبقه بندی شده و به دست آوردن تصویر مطلوب فیلتر مدل 3*3 انجام شد. از داده های واقعیت زمینی نیز  به منظور تعیین میزان دقت و صحت طبقه بندی نقشه های تهیه شده استفاده گردید. نتایج الگوریتم های حداکثر احتمال، حداقل فاصله از میانگین، فاصله ماهالانویی و سطوح موازی به ترتیب با صحت کلی 88/32، 72، 76/65، 53/3 و با ضریب کاپا 0/87 ، 68/0 ، 73/0 و 450/ محاسبه شد و در نهایت، روش حداکثر احتمال با صحت کلی 88/32 و ضریب کاپا 87/0 ، دقیق ترین روش برای تهیه نقشه کاربری اراضی بود.