فراوانی کلونیزاسیون استافیلوکوکوس اورئوس در نوزادان و کودکان در بیمارستان بعثت سنندج 1399

 عفونت های بیمارستانی هزینه های زیادی را به بیماران و مراکز درمانی تحمیل می کنند. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی لونیزاسیون استافیلوکوکوس اوریوس در نوزادان و کودکان بود.

این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 200 نوزاد و کودک مراجعه کننده به بیمارستان بعثت سنندج، ایران انجام شد. در زمان پذیرش و هفت روز پس از بستری شدن، از بیماران سواب بینی گرفته شد. سویه های جدا شده بر اساس مورفولوژی، تخمیر مانیتول، آزمایش کاتالاز و آزمایش کواگولاز به عنوان استافیلوکوکوس اوریوس شناسایی شدند.

آزمایش استافیلوکوکوس اوریوس در تمام نوزادان در زمان پذیرش منفی بود، با این حال 7 روز پس از بستری در 10 نوزاد نتیجه تست استافیلوکوکوس اوریوس مثبت گزارش شد. عالوه بر این، آزمایش استافیلوکوکوس اوریوس در زمان پذیرش در حدود 20 درصد از کودکان مثبت بود اما هفت روز پس از پذیرش 12 مورد تست مثبت جدید به آنها اضافه شد. شیوع استافیلوکوکوس اوریوس پس از بستری شدن در بخش PICU بیشتر از سایر بخش های بیمارستان بود (05/0 <P) بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به آموکسی سیلین بود (05/0 <P)

نتایج نشان داد که شیوع استافیلوکوکوس اوریوس در نوزادان و کودکان یک هفته پس از بستری شدن در بیمارستان افزایش می یابد. بنابراین توصیه می شود پروتکل های ضد عفونی کننده محیط بیمارستان و دستورالعمل های لازم برای جلوگیری از انتقال عفونت از یک فرد به فرد دیگر با دقت بیشتری دنبال شود.