اثر افزودن دانه گشنیز به جیره بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی بره های پرواری سنجابی

هدف از این تحقیق، بررسی اثر افزودن دانه گشنیز به جیره بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی بره های سنجابی بود. برای این منظور، 16 راس بره نر با سن 90 روز و میانگین وزنی 5/1±27 کیلوگرم به مدت 90 روز پروار شدند. در این تحقیق، جیره ها دارای نسبت کنسانتره به علوفه 70 به 30 بودند. جیره های آزمایشی شامل: صفر (شاهد)، یک، سه و پنج درصد دانه گشنیز بود. نتایج نشان داد که مصرف دانه گشنیز در سطوح سه و پنج درصد اثر مثبتی بر ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه دارد (05/0>P) و سبب عملکرد بهتر بره ها شد. بهترین ضریب تبدیل خوراک در تیمار حاوی یک درصد دانه گشنیز بدست آمد (05/0<P). در مقایسه با جیره شاهد، جیره مصرفی حاوی دانه گشنیز، اثر افزایشی بر قابلیت هضم ظاهری فسفر داشت (05/0>P). استفاده از دانه گشنیز (یک و پنج درصد) سبب افزایش گلوکز و کاهش اوره خون شد، ولی سایر متابولیت های خون را تحت تاثیر قرار نداد. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از دانه گشنیز به میزان یک تا سه درصد در جیره بره های پرواری موجب بهبود عملکرد دوره پروار و قابلیت هضم ظاهری فسفر شده و آثار مثبتی بر فراسنجه های خونی گلوکز و اوره در بره های سنجابی دارد.