اثر محلول پاشی روی آلی و معدنی بر ترکیب فرآورده های طبیعی و فعالیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه (Melissa officinalis)

بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) به عنوان یکی از مهم ترین گیاهان هورمونی (ضد تیرویید)، آرام بخش، ترمیم کننده زخم و طعم دهنده در صنایع غذایی شناخته می شود. کار حاضر با هدف تعیین تاثیر منابع مختلف روی بر ترکیب فرآورده های طبیعی، عملکرد گیاه و فعالیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه انجام شد. آزمایش ها در گلخانه باغ ارم شیراز با 3 تکرار و 5 تیمار مختلف شامل T1 بدون روی (شاهد)، T2 روی کلاته با EDTA، T3 نانو روی، T4 سولفات روی و T5 کلات سیترات روی انجام شد. نتایج نشان داد که تمام منابع روی باعث بهبود ترکیب شیمیایی اسانس بادرنجبویه مانند گرانیول، کاریوفیلن اکساید و فتالیک اسید شدند. محتویات اسانس (درصد وزنی) از 0/28% تا 0/44% متغیر بود. بیشترین مقدار گرانیول (40/8 درصد) در گیاهان تیمار شده با کلات سیترات روی به دست آمد. بیشترین مقدار کل کاریوفیلن اکساید (8/8 درصد) با استفاده از سولفات روی به دست آمد. بیشترین فتالیک اسید (2/24 درصد) در گیاهان تیمار شده با سولفات روی و نانو روی به دست آمد. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی (162/86 میلی گرم در لیتر) در استفاده از نانو روی یافت شد. نتایج نشان داد که کاربرد روی در گیاهان درمانی مانند بادرنجبویه می تواند برای تولید ترکیبات طبیعی فعال مانند گرانیول، فتالیک اسید و کاریوفیلن اکساید برای استفاده در صنایع دارویی و مواد پزشکی بسیار مفید باشد.