اثر درمان لنفوسیتی بر میزان بیان میکرو RNA ها در زنان مبتلا به سقط جنین

سقط مکرر به 2 یا تعداد بیشتر شکست مکرر بارداری قبل از هفته بیستم گفته می شود که در 5-2 درصد زنان در سنین بارداری رخ می دهد. با در نظر گرفتن نقش قابل توجه سیستم ایمنی در روند یک بارداری موفق، انتظار می رود در کنار درمان های رایج و شناخته شده ای که برای بیماران مبتلا به سقط مکرر تا به امروز استفاده شده اند، لنفوسیت تراپی داخل جلدی نیز موثر واقع گردد.

30 نفر از بیماران مبتلا به سقط مکرر با زمینه اختلالات ایمونولوژیک، و 30 نفر در گروه کنترل متشکل از زنان سالم با سابقه بارداری های موفق وارد مطالعه شدند. بعد از دریافت نمونه خون و بررسی های اولیه، افراد مبتلا به سقط مکرر درمان لنفوسیتی را دریافت کردند. قبل و پس از انجام مداخله میزان بیان میکرو RNA های  miR -146a ، miR -10a،  miR -106b, miR -25، در هر دو گروه مورد مطالعه سنجیده شده و تفاوت های ایجاد شده ناشی از تاثیرات این مداخله مورد بررسی قرار گرفت.

میزان بیان میکرو RNA های ضد التهابی miR-146a و miR-10a، در زنان مبتلا به سقط مکرر بعد از دریافت درمان لنفوسیتی در مقایسه با قبل از درمان افزایش معنی داری نشان داد. در حالی که میزان بیان میکرو RNA های التهابی  miR-106bو  miR-25 بعد از دریافت لنفوسیت کاهش معنی داری در مقایسه با قبل از درمان نشان داد.

هدف از لنفوسیت تراپی داخل جلدی افزایش تحمل سیستم ایمنی مادر نسبت به آنتی ژنهای پدری موجود در جنین و تعدیل پاسخ های التهابی در زنان بارداری که مبتلا به سقط مکرر هستند می باشد. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می توان از این روش برای کاهش میزان التهاب در بین زنان مبتلا به سقط مکرر استفاده کرد.