تاثیر تراکم بوته و قارچ مایکوریزا بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه و درصد پروتئین نخود تحت شرایط آبیاری تکمیلی

به منظور بررسی تاثیر تراکم بوته و قارچ مایکوریزا بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه و درصد پروتیین نخود تحت شرایط آبیاری تکمیلی آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1390-1391 در مزرعه ای در روستای قالهر شهرستان دلیجان انجام گردید. تیمار های آزمایش شامل آبیاری در چهار سطح دیم کامل، یک مرحله آبیاری در مرحله شروع گلدهی، یک مرحله آبیاری در مرحله پرشدن دانه و آبیاری کامل به عنوان عامل اصلی و قارچ مایکوریزا در دو سطح تلقیح و عدم تلقیح عامل فرعی و تراکم بوته در سه سطح 20، 30 و 60 بوته در مترمربع به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که تیمار آبیاری بر تعداد غلاف در بوته، تعداد گره در ریشه، درصد پروتیین دانه و عملکرد دانه تاثیر معنی داری داشت و بالاترین عملکرد دانه در آبیاری کامل و به میزان 97/3135 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. تلقیح با قارچ مایکوریزا باعث افزایش تعداد گره در ریشه و عملکرد دانه به ترتیب به میزان 50 و 7/10 درصد گردید. تلقیح با قارچ و در شرایط دیم منجر به بالاترین تعداد گره در ریشه شد. بیشترین عملکرد دانه در تراکم 60 بوته در به میزان مترمربع 76/3691 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. همچنین یک مرحله آبیاری در مرحله گلدهی و پرشدن دانه به ترتیب منجر به افزایش عملکرد دانه به میزان 5/31 و 7/26 درصد نسبت به دیم گردید؛ بنابراین می توان با تلقیح با مایکوریزا، تراکم 60 بوته در مترمربع و یک مرحله آبیاری تکمیلی افزایش عملکرد دانه ای نسبت به شرایط دیم در شرایط مشابه با مطالعه حاضر به دست آورد.