ارزیابی اضطراب کووید-19 و ارتباط آن با کیفیت خواب شاغلین در صنعت: یک مطالعه مقطعی

باتوجه به شیوع ویروس کووید-19 و تاثیرات آن بر روی زندگی افراد و کمبود مطالعات بر روی نیروی غیر بهداشت و درمان، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اضطراب کووید-19 و ارتباط آن با کیفیت خواب شاغلین در صنعت، انجام شد.

212 شرکت کننده با استفاده از نمونه گیری تصادفی، در یک پژوهش توصیفی-مقطعی شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS) و شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI) جمع آوری شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های همبستگی پیرسون، آزمون T مستقل و one‐way ANOVA در نرم افزار SPSS  نسخه 24 استفاده شد. سطح معنی داری برابر با 05/0 در نظر گرفته شده است.

میانگین سنی شرکت کنندگان 6/6 ± 33/27 سال، 78/8درصد مرد و 79/3 درصد متاهل بودند. نمره CDAS و PSQI با میانگین و انحراف معیار به ترتیب 8/2±11/60 و 1/7±5/37 بود. ارتباط معنی دار آماری بین نمره CDAS با همبستگی مثبت در سن (0/008P=) و سابقه کاری (0/005P=) مشاهده شد. همچنین ارتباط معنی دار آماری بین نمره PSQI و سن (0/032P=) و سابقه کاری (0/009P=) مشاهده شد. نمره CDAS و PSQI با هم ارتباط معنی دار آماری داشتند (0/341 r=). افراد با سطح تحصیلات کمتر نمره اضطراب بالا و کیفیت خواب پایین داشتند.

با توجه به یافته های این پژوهش مشخص گردید که با کاهش اضطراب می توان شاهد افزایش کیفیت خواب بود. لذا به منظور کاهش اضطراب و افزایش کیفیت خواب و بهره وری شاغلین، پیشنهاد می شود مدیران کارخانه با برقراری آموزش های بهداشت روانی مستمر و منظم نسبت به شناسایی و رفع عوامل ایجاد کننده اضطراب اقدام نمایند.