پتانسیل فرسایش کناره و ناپایداری مجرا در رودخانه حاجی عرب بویین زهرا- قزوین

جریان آبها، ازجمله ی مهم ترین فرآیند های سطحی هستند که علاوه بر تغییر و تعیین سیمای عمومی زمین بر نحوه زیست انسان در کره زمین نیز تاثیر دارند. عملکرد سیستمی رودخانه موجب می شود، هر تغییری در مولفه های کانال رود برسایرمتغیرها نیزتاثیربگذارد. فرسایش کناره بنا به دلایلی چون ورود بخشی ازرسوبات به جریان رودخانه که از کناره های رود تغذیه می شوند، تغییردرابعاد مجرا مانند: عرض و عمق، اثراتی که بر ویژگی های الگوی رود دارد ومخاطراتی که می توانند فعالیت های انسانی را تهدید کنند، حایز اهمیت است. هدف ما، بررسی ناپایداری و تغییرات مورفومتری مجرا در رودخانه حاجی عرب در بویین زهرا ازشهرستان های استان قزوین است. دراین پژوهش پایداری کناره رود با استفاده ازروش های ارزیابی سریع ژیومورفیک (RGA) مورد بررسی قرار گرفته است. رودخانه ی مورد نظر درقالب 8 بازه مطالعه شد. با نقشه برداری از مقاطع عرضی و عملیات میدانی شاخص های پایداری و ناپایداری کناره رود ارزیابی شدند. پارامتر های موجود درروش شاخص پایداری مجرای رود (CSI) درخلال بازدیدهای میدانی امتیاز دهی شد. بازه ها از نظرحساسیت به فرسایش کناره طبقه بندی شدندکه بازه های 7و 8 ناپایدارترین بازه ها بودند. همچنین با استفاده از تحلیل های آماری همبستگی داده ها و نحوه ی پراکندگی آنها تعیین شد با استفاده از امتیاز نسبی، عامل فرسایش کناره و پوشش گیاهی ریپارین موثر ترین عوامل درناپایداری کناره های رودخانه حاجی عرب تعیین شدند.