زمانبندی و تخصیص منبع با در نظر گرفتن اولویت و SLA در رایانش ابری

در چند دهه ی اخیر با محبوبیت و کاربردی شدن رایانش ابری، تغییرات قابل توجهی در ارتباطات و فناوری ها شکل گرفته است. به صورتی که بیشتر سرویس دهندگان خدمات در سطح سرویس، در حال ارایه برنامه ها و توسعه زیرساخت های سخت افزاری خود بعنوان بهبود خدمات هستند. از آنجایی که رایانش ابری منابع مختلف را در اختیار این سرویس دهندگان قرار می دهد طبعا هزینه دسترسی، سرعت و دیگر پارامترهای مهم منجر به استقبال چشم گیر شده است; اما نکته ی مهم با توجه به ازدیاد و حجم درخواست های ذینفعان منجر به بروز چالش هایی در ارایه خدمات در سطح سرویس شده است. لذا زمانبندی و تخصیص منابع به درخواست های انجام شده با افق هزینه و زمان اتمام کار پایین، یک ضرورت شده است و سرویس دهندگان به دنبال دریافت بهترین سرویس ممکن با کارایی بالا هستند. این امر منجر به تحقیقات گسترده در این حوزه شده است. روش پیشنهادی مدلی برای زمانبندی و تخصیص منابع با در نظر گرفتن اولویت و توافق نامه سطح سرویس در رایانش ابری ارایه شده است. در حقیقت مدل ارایه شده در چند سطح مختلف دسترسی برای محقق کردن هدف اصلی، که زمانبندی و تخصیص بهینه منابع به درخواست ها می باشد، توسعه داده شده است. در روش ارایه شده به کمک الگوریتم نوبت گردشی و تکنیک وزن دهی به درخواست ها و نیز بررسی برخط ماشین های مجازی بهترین منبع ممکن برای تخصیص پیشنهاد و زمانبندی شده است. روش ارایه شده در قالب یک مدل پویا و قابل اجرا به کمک ابزار کلودسیم شبیه سازی و پارامترهای طول زمانبندی، هزینه و سرعت پردازش با چند روش مشابه مقایسه و آنالیز شده است. نتایج بدست آمده از سناریوهای مختلف بیانگر کاهش 8.68 ثانیه در  متوسط طول زمانبندی و افزایش2.15 در متوسط سرعت پردازش است.  همچنین هزینه پردازش تغییر قابل توجهی نداشته است