بررسی مولفه های موثر بر طراحی فضاهای مجتمع های مسکونی مبتنی بر ارتقاء سلامت عمومی ساکنین (مطالعه موردی: مجتمع های مسکونی گلستان و زنبق در شیراز)

در عصر حاضر در جوامع شهری و صنعتی، تاثیرات منفی محیط بر افراد و شیوع اختلالات روانی ضرورت توجه به سلامت در محیط را بیش از پیش آشکار می‌سازد. باتوجه به این موضوع، فضاهای شفابخش را می‌توان نیاز زندگی پرتنش امروز دانست. فضای مسکونی در بین فضاهایی که انسان در طول روز با آن سروکار دارد بیشترین سهم را دارا می‌باشد و به بیشترین میزان بر فرد تاثیرگذار است، بنابراین بهتراست به گونه‌ای طراحی شود که متضمن سلامت عمومی ساکنین باشد. هدف پژوهش حاضر ارایه‌ی مولفه‌های تاثیرگذار بر ارتقاء سلامت عمومی ساکنین در مجتمع‌های مسکونی می‌باشد. این پژوهش به روش ترکیبی (کمی- کیفی) انجام شده است، در مرحله‌ی نخست پس از معرفی مفاهیم اولیه، شاخصه‌های شفابخش معماری از پیشینه‌ی پژوهش استخراج شده که مبنایی برای پرسشنامه‌ی محقق ساخت خواهد بود. جمع ‌آوری داده‌ها با ارایه‌ی پرسشنامه‌ی محقق ساخت و پرسشنامه‌ی استاندارد سلامت عمومی (GHQ) و سلامت اجتماعی کییز (KSWBQ) به ساکنین مجتمع‌های مسکونی زنبق و گلستان در شیراز صورت پذیرفته است و داده‌های بدست آمده به وسیله‌ی نرم‌افزار Spss-23 و با استفاده از تحلیل‌عاملی، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون‌ فریدمن مورد تحلیل قرار گرفته ‌‌ و در نهایت مولفه‌ها مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند. باتوجه به نتایج حاصله مولفه‌های موثر بر طراحی مجتمع‌های مسکونی مبتنی بر ارتقاء سلامت عمومی ساکنین شامل: فضاها و فعالیت‌های متنوع، ایمنی و امنیت محیط، خلوت و محرمیت، آسایش محیطی، لذت‌بخشی و جذابیت محیط و تعاملات اجتماعی می‌باشد. از بین این مولفه‌ها بالاترین میانگین رتبه به مولفه‌ی تعاملات اجتماعی و پایین‌ترین رتبه نیز به مولفه‌ی فضاها و فعالیت‌‌های متنوع اختصاص دارد.