تدوین الگوی عوامل موثر بر گسترش وقف و ورود خیران به ورزش با رویکرد توسعه عدالت ورزشی و ارتقای سلامت جامعه

یکی از مهم‌ترین مسایلی که امروزه باید به آن توجه داشت تاثیر نقش وقف و امور خیریه در تامین نیازهای فرهنگی، ورزشی، اجتماعی و اقتصادی جامعه است. اینکه وقف تا چه حد می تواند در رفع کمبودها و شکوفایی ورزش کشور مفید واقع شود، نیازمند بحث و بررسی عمیق صاحب نظران و کارشناسان حوزه ورزش است. هدف از انجام پژوهش حاضر ارایه الگوی عوامل موثر بر گسترش وقف و ورود خیران در حوزه ورزش بود.

این پژوهش از نوع کاربردی و به لحاظ راهبردی کمی است. جامعه آماری شامل صاحب‌نظران این حوزه و مجمع خیران سلامت و انجمن خیران مدرسه‌‌ساز بود که به‌طور مستقیم با چالش‌ها و رهیافت‌های ورود خیران در ورزش آشنایی داشتند. روش نمونه گیری به‌صورت غیراحتمالی با انتخاب هدفمند و با حداکثر بیست تنوع یا ناهمگونی بود. بر این اساس 360 نفر نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه مستخرج از مطالعات و بررسی مبانی نظری بود که هفت نفر از متخصصان روایی آن را تایید کردند و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ در حد مطلوب به اثبات رسید. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

بر اساس نتایج تحلیل عامل تاییدی بارهای عاملی عوامل تشکیل‌دهنده بالاتر از 4/0 بود که تایید می‌شود. همچنین شاخص های ارزیابی کلیت الگوی معادله ساختاری با توجه به دامنه مطلوب این شاخص ها درمجموع بیانگر این است که الگوی مفروض تدوین‌شده توسط داده های پژوهش حمایت می شود. به عبارت دیگر، برازش داده ها به الگو برقرار است و همگی شاخص ها جز شاخص نسبت کای اسکویر به درجه آزادی دلالت بر مطلوبیت الگوی اندازه گیری الگوی ورود خیران در ورزش دارد.

ورود خیران به ورزش می‌تواند نوعی جذب سرمایه مناسب باشد که فضاهای ورزشی استانداردی در همه نقاط کشور ساخته شود و همه آحاد جامعه به‌صورت مساوی از این اماکن استفاده نمایند. این امر با هدف توسعه ابعاد مختلف آن نیازمند پیوند با نهادهای دیگر ازجمله اقتصاد، بهداشت و سلامت، نظام تربیتی در سطح حاکمیت و سیاست گذاری است تا با یادگیری سیاست‌های ورزشی الگو‌های کاربردی و متناسب را به کار گرفت.