خودکفایی آب شهری در مصارف غیر شرب به روش استحصال آب باران در آرین شهر، خراسان جنوبی

استحصال آب باران یکی از روش های در دسترس و مکمل برای استفاده از آب های زیرزمینی می باشد که در مناطق خشک و نیمه خشک از اهمیت بسیاری برخوردار است. هدف از این پژوهش برآورد میزان آب قابل استحصال حاصل از بارش سالانه آرین شهر واقع در خراسان جنوبی جهت مصارف غیر شرب می باشد. در این پژوهش در مرحله اول داده های بارندگی ایستگاه کلیماتولوژی آرین شهر، واقع در سطح شهر، برای دوره 1395-1354موردبررسی و تحلیل قرار گرفت و متوسط بارندگی آرین شهر 183 میلی متر محاسبه گردید. در مرحله دوم بر اساس مطالعات تفضیلی شهرداری آرین شهر، میزان مساحت شهر و همچنین کاربری های مختلف شهر تعیین گردید و بر اساس ضریب رواناب هر کاربری، حجم رواناب قابل استحصال به صورت ماهانه، فصلی و سالانه تعیین گردید. نتایج این پژوهش نشان داد با توجه به وقوع بارش ها در فصل های زمستان و بهار، بیش ترین حجم آب قابل استحصال در ماه های آذر تا فروردین و به صورت فصلی در فصل زمستان و بهار قابل استحصال می باشد. به صورت سالانه نیز میزان 2/141636 مترمکعب رواناب از سطح شهر قابل استحصال خواهد بود که می تواند در مصارف مختلف برحسب نیاز شهر مورداستفاده قرار گیرد.