تاثیر فاصله استقرار آبشکن محافظ نفوذپذیر بالادست بر کنترل آبشستگی موضعی دماغه در سری آبشکن های نفوذناپذیر قائم

یکی از مهم ترین ملاک ها برای طراحی آبشکن، پایداری خود آبشکن در مقابل اثرات مخرب جریان آب در اطراف آن است. استفاده از آبشکن محافظ نفوذناپذیر یکی از روش های مقابله با پدیده ی فرسایش موضعی در اطراف و پای آبشکن است. در این مطالعه برای حفاظت و کاهش عمق فرسایش موضعی دماغه در سری آبشکن های نفوذناپذیر، از آبشکن محافظ نفوذپذیر در بالادست استفاده شده است. به این منظور حداکثر عمق فرسایش موضعی دماغه برای سری آبشکن های نفوذناپذیر با شرایط آزمایشگاهی تعیین شد و عمق آبشستگی در دو حالت بدون آبشکن محافظ و با آبشکن محافظ در پنج فاصله ی مختلف L'، 1.5L'، 2L'، 2.5L'، 3L' (L': طول آبشکن محافظ) از اولین آبشکن از سری آبشکن های نفوذناپذیر، تعیین و مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان می دهد که استقرار آبشکن محافظ نفوذپذیر در بالاست سری آبشکن های با طول مساوی در فاصله 3L' از اولین آبشکن، باعث کاهش حداکثر عمق آبشستگی اولین آبشکن به میزان 3/34 درصد می شود.