مفهوم شناسی وتبیین ماهیت «جامعه باز» از نگاه امام علی(ع)

خداوند آدمی را ذاتا اجتماعی آفرید و شرط ادامه حیات و شکوفایی استعدادهایش را در ارتباط با جامعه قرار داد.انسان از همان ابتدا با درک این حقیقت در جستجوی مسیر صحیح زیستن و درک جامعه آرمانی اشبرآمد.از جمله پر بحث ترین مباحث مطرح شده در عصر کنونی ،اصطلاح «جامعه باز» است.در این پژوهش فارغ از رویکرد اندیشمندان مختلف،به معارف علوی رجوع کرده و به واکاوی و مفهوم شناسی جامعه باز از نگاه امام علی(ع) پرداختیم.روش برگزیده توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات نیز کتابخانه ای است.مفهوم شناسی جامعه باز،قایم به هدف جامعه و افراد جامعه می-باشد.از آن جا که در رویکرد توحیدی،اصلی ترین هدف جامعه حرکت به سوی ملکوت اعلی و رشد است.طبق یافته های پژوهش؛جامعه باز،جامعه ای است که در آن مانعی جهت رشد همه جانبه ی افراد جامعه از سوی جامعه وجود نداشته باشد.جوامع بشری دارای دو رکن مردم و حاکمیت است.طبق آموزه های علوی،حاکمیت امانتی است الهی که از جانب خداوند به برخی اعطا می گردد و در صورتی که حاکمیت منصوب الهی،مورد قبول و پذیرش مردم نیز واقع شود،بر پا می-شود.حاکمیت الهی به سه حوزه مدل حکومتی،آیین حکومتی و حاکم قابل تقسیم است.قدر مسلم آن که ماهیت،کارکرد و انتظارات از این سه حوزه در جامعه باز به گونه ای است که در راستای مانع زدایی در مسیر رشد و تربیت انسان ها است.