اثربخشی آموزش ذهن آگاهی کودک محور بر شادکامی و اضطراب اجتماعی کودکان کم شنوا

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش ذهن آگاهی کودک محور بر شادکامی و اضطراب اجتماعی کودکان کم شنوا انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری 45 روزه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام کودکان کم شنوا 8 تا 11 سال شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 در مناطق 2، 3، 5 و 6 به تعداد 86 نفر بودند. در این پژوهش تعداد 30 کودک کم شنوا با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 کودک). گروه آزمایش مداخله ذهن آگاهی کودک محور (بوردیک، 2014) را طی دو ماه و نیم در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. در این پژوهش از پرسشنامه شادکامی (HQ) و مقیاس چندبعدی اضطراب کودکان (MSCA) استفاده شد. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری 23-SPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی کودک محور بر شادکامی و اضطراب اجتماعی کودکان کم شنوا تاثیر معنادار داشت (001/0P<). بدین صورت که این مداخله توانسته منجر به افزایش شادکامی و کاهش اضطراب اجتماعی این کودکان شود. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش ذهن آگاهی کودک محور با بهره گیری از فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه و بودن در زمان حال می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود شادکامی و کاهش اضطراب اجتماعی کودکان کم شنوا مورد استفاده قرار گیرد.