ویژگی های روان سنجی مقیاس انعطاف‏ ناپذیری رفتاری لکاوالیر در کودکان اوتیسم

هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس فارسی انعطاف ناپذیری رفتاری لکاوالیر در کودکان اوتیسم بود. روش پژوهش توصیفی پیمایشی از نوع استانداردسازی ابزار بود. جامعه ی آماری، 1400 کودکان اوتیسم 3 تا 12 سال شهر اصفهان بودند که 450 نفر از آنان به طور تصادفی ساده انتخاب شدند و با توجه به ملاک ورود و خروج پژوهش430 نفر وارد تحلیل آماری شدند. در تحلیل عامل اکتشافی از 230 نفر و تحلیل عامل تاییدی از 200 نفر کودک اوتیسم 3 تا 12 سال به طور مجزا استفاده شد. ابزار پژوهش مقیاس تشخیصی علایم اوتیسم گارز GARS)) و مقیاس انعطاف ‏ناپذیری رفتاری لکاوالیر (BIS) بود. داده ها با نرم افزارهای SPSS-26، AMOS-24 و به روش ضریب همبستگی، تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی تحلیل شدند. طبق نتایج تحلیل عامل اکتشافی شش عامل پاسخ به تغییر، روتین ها و تشریفات، تمایل به محدودیت، پاسخ به موارد و موقعیت های جدید، پاسخ به عدم اطمینان و حساسیت بیش ازحد به حوادث محیط با مقادیر ویژه بالاتر از یک توانسته اند 986/55 درصد از کل واریانس سازه انعطاف ناپذیری رفتاری را تبیین کنند. طبق نتایج تحلیل عامل تاییدی مرتبه اول تمام شاخص های 851/0=PCFI، 809/0=PNFI، 876/1=CMIN/DF، 051/0=RMSEA، 954/0=IFI، 954/0=CFI و 920/0 GFI= تاییدکننده برازش مناسب مدل نهایی بودند. بنابراین، عامل های به دست آمده از مقیاس مناسب بودند. ثبات درونی مولفه های مقیاس انعطاف ناپذیری رفتاری بالاتر از 7/0 بود که نشان دهنده ی همسانی قابل قبول مولفه های سازه مورد نظر بود. روایی همگرای مقیاس های مدل پیشنهادی (60/0<CR) و روایی واگرا (AVE > ASV و MSV) مناسب بودند. به طورکلی نسخه فارسی مقیاس انعطاف ناپذیری رفتاری لکاوالیر روایی و پایایی قابل قبولی دارد و 6 عامل را می سنجد.