ارزیابی لرزه ای هسته های مقاوم بتن آرمه در ساختمان های بلندمرتبه با سیستم لوله در لوله دارای بازشو در دیافراگم

در این مقاله رفتار و عملکرد لرزه ای سازه های بلند با سیستم سازه ای لوله در لوله به عنوان یکی از سیستم های باربر جانبی با هسته بتنی دارای بازشو در دیافراگم مورد مطالعه قرار می گیرد. به منظور بررسی تاثیر سیستم لوله در لوله با هسته مرکزی بر رفتار لرزه ای سازه بلند، مدل سازه ای در دو حالت با لوله داخلی و بدون در نظر گرفتن لوله داخلی مورد ارزیابی قرار می گیرد. جهت بررسی رفتار لرزه ای مدل سازه ای از سه روش تحلیل استاتیکی معادل، تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی و تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش اور) استفاده می شود. همچنین از یک مدل سازه ای 25 طبقه با سیستم لوله در لوله با هسته بتنی استفاده می شود به طوری که این مدل سازه ای در طبقات آخر دارای بازشو در دیافراگم می باشد. نتایج بدست آمده از مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که استفاده از هسته بتنی به عنوان لوله مرکزی موجب کاهش محسوسی در جابجایی جانبی و دریفت طبقات می شود. همچنین نتایج بدست آمده از تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش اور) نشان می دهد که با استفاده از هسته بتنی مرکزی، ظرفیت نهایی سازه و شکل پذیری سازه افزایش چشم گیری پیدا می کند. نتایج بدست آمده از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی نشان می دهند که برای این سیستم سازه ای روش استاتیکی غیرخطی از دقت خوبی در محاسبه حداکثر تغییرمکان سازه برخوردار می باشد.