تاثیر غذایی روتیفر غنی شده با جلبک های میکروسکوپی بر شاخص های رشد، بازماندگی و کیفیت لاشه لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

پژوهش حاضر با هدف غنی سازی روتیفر با جلبک های میکروسکوپی به منظور تاثیر غذایی آن بر شاخص های رشد و افزایش بازماندگی لارو قزل آلای رنگین کمان انجام گردید. در راستای انجام این بررسی از جلبک های کلرلا (Chlorella vulgaris و جلبک سندسموس (Scenedesmus quadricauda) جهت تغذیه روتیفر Brachionus plicatilis استفاده شد. تراکم سلول های جلبک جهت تغذیه روتیفر 107× 5 سلول در میلی لیتر بود. در هر مخزن 60 لیتری تعداد 30 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) ذخیره گردید. تغذیه لارو های ماهی قزل آلای رنگین کمان به ترتیب در تیمار 1 با روتیفر غنی شده با جلبک کلرلا، در تیمار 2 با روتیفر غنی شده با جلبک سندسموس و در تیمار 3 با روتیفر غنی شده با ترکیبی از جلبک های کلرلا و سندسموس (به نسبت 50 درصد) انجام شد. تغذیه لارو ها در گروه شاهد با استفاده از غذای تجاری انجام گردید. حداقل میانگین (± انحراف معیار) وزن لارو در روز 14 و 21 در گروه شاهد به ترتیب به مقدار51/2± 66/409 و 93/4 ± 66/594 میلی گرم و حداکثر وزن در روز 21 در تیمار 3 به میزان50/7 ± 33/694 میلی گرم بود. در بررسی های آماری، شاخص های نرخ رشد ویژه، نرخ تبدیل غذایی، نرخ کارایی پروتیین و نرخ بقاء نیز در تیمار های 1، 2 و 3 دارای اختلاف معنی دار بودند (05/0<p). نتایج حاصل از بررسی بیو شیمیایی لاشه لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان در روز 21 حاکی از تفاوت معنی دار در شاخص های پروتیین خام و چربی خام در تیمار های 1 و 3 بود (05/0<p). نتایج این آزمایش نشان داد که با استفاده از روتیفر غنی شده با جلبک کلرلا و ترکیب جلبک های کلرلا و سندسموس می توان شاخص های رشد و بقاء لاروهای ماهی قزل آلای رنگین کمان را افزایش داد.