نشانگرهای مولکولی مرتبط با زنگ قهوه ای: ابزاری کارآمد جهت غربال مواد ژنتیکی در برنامه های به نژادی گندم

گندم غذای اصلی نزدیک به 40 درصد مردم جهان است. با توجه به رشد روز افزون جمعیت جهان و تغییرات اقلیمی، افزایش عملکرد در واحد سطح از مهم ترین چالش های پیش روی به نژادگران گیاهی می باشد. بیماری زنگ قهوه ای به عنوان یکی از مهم ترین عوامل کاهش دهنده عملکرد در گندم به شمار می رود. به طور کلی مدیریت بیماری های قارچی به عواملی همچون ردیابی پاتوژن های بیماری زا، تنوع ژنتیکی و پاتولوژیکی عامل بیماری زا در جمعیت پاتوژن، تولید ارقام مقاوم و همچنین توسعه ژن های مقاومت در نواحی مختلف اپیدمیولوژیکی بستگی دارد. با توجه به پیچیدگی و زمان بر بودن تولید ارقام اصلاح شده مقاوم گندم نسبت به یک بیماری مشخص با استفاده از روش های سنتی، بهره گیری از انتخاب به واسطه نشانگر به عنوان یکی از ابزارهای قدرتمند در افزایش کارایی، دقت و سرعت برنامه های به نژادی برای مقاومت به بیماری ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با استفاده از نشانگرهای مولکولی به نژادگران قادر خواهند بود که ارقام اصلاح شده و دربردارنده ژن های مقاومت در برابر بیماری های مختلف از جمله زنگ قهوه ای را با سرعت و دقت بالاتری تولید کنند. در این مطالعه سعی شده است مهم ترین جایگاه ای ژنی شناسایی شده کنترل کننده مقاومت به بیماری  زنگ قهوه ای گندم تا کنون و نشانگرهای مولکولی مرتبط با این ژن ها مورد بحث قرار گیرند.