نقش برنامه ریزی عصبی - کلامی در بهبود انگیزه و خودمختاری در فارسی آموزان غیر ایرانی

مقاله حاضر به تاثیر برنامه ریزی عصبی - کلامی بر متغیرهای مستقل خودمختاری و انگیزه فارسی آموزان غیر ایرانی می پردازد. برنامه ریزی عصبی - کلامی به دیدگاهی اشاره دارد که در آن یک فرد یک سیستم کامل ذهن و بدن است. شیوه پژوهش به صورت شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون می باشد. شرکت کنندگان بر اساس نمونه گیری غیرتصادفی و در دسترس و قابل مدیریت بودن انتخاب شدند اما به طور تصادفی در گروه های کنترل و آزمایشی قرار گرفتند. هدف از این تحقیق، پاسخ به این سوال است که آیا تکنیک های برنامه ریزی عصبی - کلامی تاثیر چشمگیری بر خودمختاری و انگیزه دانشجویان دارند یا نه. تحلیل های آماری شامل محاسبه میزان پایایی آزمون تعیین سطح، میانگین و انحراف معیار نمرات (آمار توصیفی) بوده و میزان اعتبار دو ارزیاب در مرحله آزمایشی و بخش مکالمه در پس آزمون با استفاده از آزمون پیرسون و طبق نرمال بودن پراکندگی محاسبه شد. در تحلیل فرضیه صفر، از منکووا برای بررسی تفاوت های نمرات میانگین گروه های کنترل و آزمایشی در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. ابزار تحلیل های آماری این تحقیق نرم افزار آماری SPSS (نسخه 25) بود. نتایج حاصله نشان می دهد که تکنیک های برنامه ریزی عصبی کلامی باعث بهبود انگیزه و خودمختاری در فارسی آموزان غیر ایرانی می شوند. این تحقیق  می تواند  برای محققان، معلمان و زبان شناسان مفید باشد.