تفاوت های جنسیتی بین مشارکت در ورزش همگانی و کیفیت زندگی سالمندان شهر تهران

جمعیت سالمندان در ایران، رو به افزایش است و بررسی وضعیت سلامت و بیماری سالمندان در ایران حاکی از ابتلای آنها به بیماری‌های مزمن و مختلف می باشد که اقدامات پیشگیرانه سلامت‌محور را در مورد آنها ضروری می سازد. این تحقیق با توجه به اهمیت رفتارهای سلامت محور از جمله ورزش همگانی در این گروه سنی و با هدف بررسی تفاوت های جنسیتی در رابطه بین مشارکت در ورزش همگانی و کیفیت زندگی سالمندان شهر تهران انجام شده است. 8/7 درصد از کل جمعیت شهر تهران از سالمندان می باشند .در این تحقیق پیمایشی، 400 نفر زن و مرد سالمند به عنوان حجم نمونه انتخاب شده‌اند.ابزار گردآوری اطلاعات نیز پرسشنامه محقق ساخته می باشد.انتخاب نمونه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی و در دسترس از مناطق 22گانه شهر تهران بوده است.نتایج این پژوهش نشان می دهد که سطح کیفیت زندگی زنان و مردان سالمند مشارکت کننده در ورزش های همگانی در حد متوسط است، هرچند درصد زنان سالمند با سطح پایین کیفیت زندگی بیشتر از مردان می باشد و درصد مردان با کیفیت زندگی بالاتر بیشتر است. بررسی تفاوت های جنسیتی در رابطه بین ابعاد مختلف متغیر کیفیت زندگی با مشارکت سالمندان در ورزش همگانی نشان می دهد بین دو متغیر بعد رضایت از روابط اجتماعی و منزلت نقشی (زیر شاخص کیفیت زندگی) با متغیر مشارکت در ورزش همگانی در بین دو جنس زنان و مردان مشارکت کننده در ورزش همگانی رابطه ای وجود ندارد،